نعت شریف

بابا نجمی

مینوں وی اِک وار کرا دے توں دیدار مدینے دا
میرے آیاں ہو نہیں جاندا تنگ بزار مدینے دا
تیری ذات نہ ہوندی ایتھے موہنہ نہ کردا ایدھر نوں
تیری ذات بنا دِتا اے خدمت گار مدینے دا
سبھے سوچاں سبھے سدھراں ویکھ کے مِٹی ہوئیاں نیں
ایتھے وی سرداراںہتھ اے کاروبار مدینے دا
شکر نالوں مِٹھی لگی مِٹی تیری دھرتی دی
سولاں وانگوں چُبھیا مینوں چوکیدار مدینے دا
فجر توں لے کے شاماں تیکر ٹُکر پورا ہوندا نئیں
بابا نجمیؔ کنج خریداں جا کے ہار مدینے دا
ہُن تک ساری دنیا بابا میری جوہ وچ آ جاندی
مُسلا جے نہ کلاّ بن دا دعویدار مدینے دا