غزل

طفیل عامر

مناں منتاں میں دیوے بال ویکھاں
سوہنے یار دا مُکھ کسے حال ویکھاں
پینڈے پیار دے وچ یارو تھکنا کیہ
نہ میں جیٹھ نہ ہاڑ نہ سیال ویکھاں
موتی خواب خیال والے رُل گئے نیں
لیرولیر ہویا میں کنگال ویکھاں
اجے کل دی گل لگے کھیڈدے ساں
چڑھ گیا اے اناٹھواں سال ویکھاں
پا کے مُچھ دا وال گہنے‘ وکدے سی
کتھے بندے او گئے ڈاڈھا کال ویکھاں
میرے جیوندیاں پیار میرا کھو لوے
نہ میں پیارا نہ پیارے دی مجال ویکھاں
سوہنے وصفاں نوں میں سلام کراں
میں نہ عہدہ نہ کوٹھی نہ میں مال ویکھاں
پُت ہو کے کسے نوں میں کیہ دساں
لا کے ابے نوں سینے دے میں نال ویکھاں
تینوں رب دا آسرا ہمیشہ عامرؔ
چلے ویری بھاویں کہڑی چال ویکھاں