شاعری

غزل

کامران صدیقی وقتوں پہلوں جو اڑاناں بھردے نیںاوہی پنچھی ڈِگ ڈِگ کیتے مردے نیںرستے بلکل لا پرواہ نیں منزل توںاپنی ہی بس ہوند نوں سجدے ..اگے پڑھو

غزل

بشیرعابد اونویں گرمی پنڈاں دے وچ جسراں شہراں اندرنکلاں باہر چماسا ساڑے ہسڑ ٹھہراں اندرمیں تے ہن وی سفنیاں دے وچ اکثر بالاں وانگوںتتلیاں پچھے ..اگے پڑھو

دُھند

غلام شبیر عاصم سِیت سمے دے جوبن پاروںچار چو فیرے چھاون والیدُھند دے ڈر توںلوکی تتے باہرنہ نکلنسٹرکاں اُتے پیر نہ رکھنکِدھرے کوئی موٹر لاریاَنھّے ..اگے پڑھو

جتن

منیرنیازی دنیا دے وچ رہن لئی ویکی کجھ کرنا پیندا اےاپنے ای لہو دیاں نہراں اندرآپے ای ترنا پیندا اےراتاں نوں بوہے کھڑکاندیوا توں ڈرنا ..اگے پڑھو

غزل

بشیرباوا میں جال ہوا تے سٹیا تے کجھ پنچھی اندر کال پھڑےجے سوچ انٹینا لایا تاں کجھ اتھرے لفظ خیال پھڑےپانی سی گھمن گھیری تے ..اگے پڑھو

غزل

رمضان شاکر سوہل سجن دیاں یاداں وی نیں کجھ شرمیلیاں جیہاںدل دے بوہے نوں کھڑکا کے باہر کھلوتیاں رہیاںپیار دی نینہہ تے رکھ بیٹھا واں ..اگے پڑھو

غزل

بیگم شاد چغتائی نیندر کھوہ کے تے گھوک سون والے توں وی میری طرح بے قرار ہوویںپاسے پرتدا رہویں توں پلنگھ اُتے توں وی رات ..اگے پڑھو

غزل

گورچرن کوچر کِویں پُھل ٹہکن ہواواں نہ آئِیاںکہ جُھولے جُھلاون نوں ماواں نہ آئیاںسُگندھی لیاون جو گئیاں سویرےہوئی شام پر اوہ ہواواں نہ آئِیاںاوہ بوتل ..اگے پڑھو

غزل

ڈاکٹر امان اللہ دل نمانا پاگل تیرا کملیاں گلاں کردا اےپھاڈ پرانے ڈونگھے کردا سُفنے یاد کرائوندا اےسونہہ وی کھادی رشتے توڑے سینے پتھر رکھیا ..اگے پڑھو