غزل

جان کاشمیری

میتھوں سبق اے بُھل نئیں ہُندا
شوق دا کوئی مُل نئیں ہُندا
پُھل ہُندے نیں کنڈیاں دے وچ
کنڈیاں دے وچ پُھل نئیں ہُندا
پہلا وَرقا مُرشد والا
پہلا وَرقا تُھل نئیں ہُندا
گل کر اپنی حد وچ رہ کے
کُونا کُھدرا کُل نئیں ہُندا
ساریاں موجاں، موجاں اندر
عشق سمندر پُل نئیں ہُندا
خرچہ، قُل دا دے کے مرنا
مرن توں پہلاں قُل نئیں ہُندا؟
دھوکے کھا کھا تنگ پیاں واں
ہُون کسے تے ڈُھل نئیں ہُندا
ہیرا بھاویں رُلیا ہووے
مٹّی سانویں تُل نئیں ہُندا
سِمٹیا اوہدا ہاسا سمجھو
شاخ تے کِھلیا گُل نئیں ہُندا
سچ دی عظمت ایہدے پاروں
پاسکُو بیشک تُل نئیں ہُندا
جان ہمیشہ دینی پیندی
سچّی گَل دا مُل نئیں ہُندا