آکھن لو ک سیانے

احسان احمد باجوہ

بھٹھ پیا اوہ دِتا’ جو ساڑے پِتّا
معنے: بھٹھ پیا: خسماں نُوں کھاے ٭دِتا: دِتی گئی شَے٭ساڑے پِتّا:دَل نُوں دُکھ دیوے۔
ویروا:مت دِتی گئی اے پئی کِسے سِر دان کرکے کدی وی اوس نُوں جتانا نہیں چاہیدا۔ جے کِسے نُوں کوئی شَے دے کے بندہ جتان لگ پوے تاں سارا احسان مُک جاندا اے۔اتے اگلا وی سمجھدا اے پئی اوہ وخت نُوں ای پھڑیا گیا اے ۔
بھٹھ پیا بے شرمی دا سِیرا’ ساگ سرہیوں دا چنگا
معنے: بھٹھ پیا: خسماں نُوں کھاوے٭ سِیرا: کنک دے آٹے دا حلوہ۔
ویروا: ایس اکھان وِچ مت دِتی گئی اے پئی کِسے کولوں بے شرمی توں مگروں مِلن والی مِٹھی شَے نالوں اپنے گھر پکایا سرہیوں دا ساگ کِتے چنگا ہوندا اے۔اوس وِچ بندے دی انآ تاں گہنے نہیں پیندی اتے اوس پاروں کوئی گل تاں نہیں کر سکدا۔
بھٹھ پئی اوہ ونگار’ جیہڑی نکھیڑے یار
معنے: ونگار: مُفت وِچ کِسے دے کم لگن٭ نکھیڑے: جُدا کر دیوے۔
ویروا: ایس اکھان وِچ مت دِتی گئی اے پئی جیہڑا کم اپنے یاراں سجناں نال رل کے کیتا جاوے اوہ کم کردیاں تھکیواں گھٹ ہوندا اے پر جو کم یاراں نالوں وکھ کر دیوے اوہ کم کدی نہیں کرنا چاہیدا ۔یاراں نال رل کے بندہ ہر اؤکھت جر لَیندا اے۔
بھٹھ پئی’ تانگھ پرائی
معنے: تانگھ: اُڈِیک
ویروا: ایس اکھان وِچ مت دِتی گئی اے پئی کِسے پرائے بندے دی کِسے کم لئی کدی وی اُڈِیک نہیں کرنی چاہیدی۔کم اوہیو ہوندا جو اپنے وس ہووے نہیں تاں لوکاں ول ویکھ ویکھ اکھیاں تھک جاندیاں نیں۔
بھٹھ پوے اوہ پَیسہ جو یار نکھیڑے
معنے: نکھیڑے: وکھریاں کرے۔
ویروا: ایس اکھان وِچ مت دِتی گئی اے پئی جیہڑا پَیسہ اکٹھا کرن لگیاں یار نال نہ رہن اوہ پَیسہ کِیہ کرنا ہوندا اے۔ اوس نالوں تاں چنگا بندہ اوس پَیسے وَلّ ویکھے ای نہ۔اتے اپنے یاراں سجناں نالوں تاں نہ وِچھڑے۔ ٭٭