غزل

حکیم ارشد شہزاد

ایڈے سوہنے مُکھ وگاڑی جانا ایں
فی احسن تقویم نوں پاڑی جانا ایں
سُٹ کے تیزاب نوں عورت دے منہ تے
دوزخ دے وچ خُد نوں واڑی جانا ایں
ایسے کُکھ نے بھیڑیا تینوں جمیا سی
ایسے کُکھ نوں آپ اُجاڑی جانا ایں
نالے پُت اکھوانا ایں توں آدم دا
نالے آدم زاد نوں داڑی جانا ایں
نازک صنف دے نال پیا کیہ کرنا ایں
خُشبو پیراں ہیٹھ لتاڑی جانا ایں
اُجرت دی تھاں ذلت کھٹ کے آنا ایں
ارشدؔ جد توں کرن دیہاڑی جانا ایں