غزل

الیشع ایاز

آہلنے مدھی جاوے ایہ نیں گلاں بریاں واء دیاں
کوئی تے ایہنوں راساں پاوے بنھے کھریاں واء دیاں
مینوں جاپے اج میں مڑ کے تیلا تیلا ہوواں گا
اوہدی یاد نے میرے ولے ٹوراں ٹریاں واء دیاں
رُکھاں وانگوں دیوے وی ہن ٹنڈے منڈے ہو گئے نیں
لوواں وڈھی جاون ویکھو تکھیاں چھریاں واء دیاں
ایہ تے جانا میرے پنڈ دے پپل نالوں وڈی اے
پر میں اج تائیں گن نہ سکیا مونہ تے جھریاں واء دیاں
ایہدا کجھ وگاڑ نہ سکے مینہاں دے شرلاٹے وی
کدی ایازؔ نہ کوٹھے چوئے نہ کندھاں بھریاں واء دیاں