غزل

منور شکیل

بھاویں جسا شیشے دا سی بھار پئے نیں پتھراں دے
میرے گل وچ پئے نیں جنے ہار پئے نیں پتھراں دے
اگ ہوا تے پانی مٹی سانجھے نیں پر ایہناں وچ
وکھ وکھ کردار پئے نیں پتھراں وچ
بھاویں جبھاں ملیاں ناہیں بھاویں اج تک بولے نیں
شو کیساں وچ سجے شاہکار نیں پتھراں دے
جتھوں اسیں ہجرت کیتی جتھوں اُچل آئے ساں
اج وی اڈیاں چکدے ویہندے غار پئے نیں پتھراں دے
شیشے دی اُس ریت دے اُتے پتھراں دی سرداری
شیشے دا کرلاٹا یاں کڑکار پئے نیں پتھراں دے