غزل

عظمت اللہ عظمت

ماضی دے ملال وچ
لوکیں برے حال وچ
آئون والا ویلا خورے
ہووے کہڑی چال وچ
انگ انگ پھسیا اے
سدھراں دے جال وچ
یاداں والے پھُل کھڑے
مہکدے رومال وچ
نگاہ اوہدی رب ولے
سوچ اوہدی مال وچ
جثے ٹٹ بھج گئے نیں
بھکھ دی دھمال وچ
لہو پیا بلدا اے
دل دی مشال وچ
ہڑھ جیہا چڑھیا اے
اکھیاں دی جھال وچ
چن کدوں اترے گا
سدھراں دی شال وچ
پیلے مُکھ ماپیاں دے
داج دے جنجال وچ
عمراں گواچ دیاں
فن دے کمال وچ
ساہواں تک چھج گئیاں
ربا تیری بھال وچ