غزل

الیشع ایاز

روز ہجر دا چرخا ڈاہ کے دکھاں والی پونی کَتے
کاہنوں جند نمانی نوں میں آپے لایا پٹھی متے
ساڈے چار چفیرے خورے کہڑی نھیری جھلی اے
پھلاں وچوں لالی اُڈی کنڈیاں دے رنگ ہو گئے رَتے
یار دا ہتھ میں ہتھ وچ لے کے تھوڑی دور ای ٹریا ساں
اینی گل توں سارا جگ ای پے گیا ربا میرے کھتے
پیار دی حد نوں کدے نہ ٹپیں دنیا پاگل آکھو گی
مجنوں وانگوں کھہ اڈا کے پاڑی نہ توں لیڑے لتّے
چل ایاز انج پچھیے جا کے دنیا باغ دے مالک نوں
ساڈے پھُل کیوں ہو جاندے نیں وچ بہاراں پتے پتے