غزل

طفیل عامر

پیار محبت کردے رہئے آں
لمبے ہوکے بھر دے رہئے آں
توں کی جانے تیری خاطر
کیہ کجھ بیبا جردے رہئے آں
جت وی جاندے فیر کی ہندا
آپوں جان کے ہردے رہئے آں
کم تے مرضی دے سب کیتے
رب کولوں کیہ ڈردے رہئے آں
مولا تیرے فضلاں دے نال
ڈبدے ڈبدے تردے رہئے آں
ایڈا پتھر دل نہ ڈٹھا!
اوہدے سامنے مردے رہئے آں
اینیاں پیڑاں اینے ہنجو
بدلاں وانگوں ورھدے رہئے آں
اک چھلا سی ساری حیاتی
شیواں چک چک دھردے رہئے آں