غزل

قیصر محمود گورائیہ

کالے دل، مُکھ گلاب ویکھے
کس طرح دے نیں خاب ویکھے
دین آیا نہ اک تسلّی
جس دے پچھے عذاب ویکھے
جانو ہو کے وی جان دے نہیں
انج دے وی جناب ویکھے
سوہنیاں صورتاں دے مالک
دل دے چوکھے خراب ویکھے
عشق دا ہر سوال اوکھا
عاشقاں نے نصاب ویکھے
یاری چڑیاں دے نال لا کے
رُلدے پھِردے عقاب ویکھے
اوہدے ورگا نہ اک وی دِسیا
لوک تے بے حساب ویکھے
اوس اِسراں روایا قیصر
سانوں بِٹ بِٹ چناب ویکھے