ایکتا

رفیق عزیز

“او پھڑو ایہنوں ۔۔۔۔۔۔منڈا مار دتا ۔۔۔۔ایہنے”اوہدا دل زور زور دی دھڑک رہیا سی ۔ اکھاں جوش خوف تے غصے دے زور پاروں تنیاں سن ۔ دکاناں والیاں یکدم نیو خان بس دی بریک دی اواز (جہڑی ڈرائیور کولوں ستاں اٹھاں سالا ں دے منڈے نوں پج کے گڈی اگے آندیاں ویکھ کے گھبراہٹ تے خوف نال دبی گئی سی )سن کے باہر دھون کڈ کے ویکھیا۔ ایسے ای دوران اک پرچون والا چنگے لمے قد دا چھیٹکا مولوی اپنی دکان ساہمنے بس دیاں بے تکیاں بریکاں دی اواز سن کے چھیتی نال باہر نکلیا ۔ابھڑواہے اوہنے ستاں اٹھا ں سالاں دے منڈے دے دماغ تے پھسے ہوئے کھلرے سرنوں ویکھیا۔ اوہنوں لگا جیویں کوئی ہدوانہ بس دے ٹائر تھلے آکے پھس گیا اے تے اوہدی گلی ایدھر اودھر کھلر گئی اے ۔ اوہ اندر جا ن واسطے مڑیا تے اچن چیت اوہنو ں لگا کہ کسے نیانے دا دھڑ پھسا ہویا پیا اے تے اوہدے دل دی دھڑکن ہتھوڑی طرحاں ٹھک ٹھک اوہدے سینے وچ وجن لگ پئی ۔
اوہنے غور نال ویکھیا تے جتی تے اوہدے پتر دی لگی ۔ اینی دیر نوں کنے سارے لوکی جمع ہوگئے ۔ اک چنگا ٹولا بن گیا تے ہر کوئی مختلف افسوس بھریاں آوازاں کڈھن لگ پیا۔ کجھ گڈی والے نوں گالھاں کڈھن لگ پئے ۔
اوہنوں اپنا دل ڈبدا تے اکھاں اگے انھیرا چھاندا محسوس ہویا اتے کجھ دیر لئی اوہنو ں دِسنا بند ہوگیا ۔ اوہنوں لگا اوہدے دل دی دھڑکن اوہدے دما غ تے ساہ دیاں نالیاں وچ دھڑک رہی اے ۔ فیر اوہنوں کوئی پتا نہیں چلیاکہ اوہدے ایدھر اودھر کنے لوکی جمع ہوگئے نیں تے کیہ کیہ گلاں کررہے نیں ۔
کجھ بندیاں اوہنو ں سنبھالیا تے کجھ گڈی پچھے بھجے۔ بھجدیاں ہویاں اوہناں دیاں اکھاں اگے ودھدی گڈی اتے کھبیاں ہویاں سن تے اوہناں نوں اپنے پیراں دی دھمک دماغ وچ وجدی محسوس ہو رہی سی حالاں اک دونہ دے پیراں تھلے بجری تے اک دو روڑے وی آئے تے اوہ منہ بھارڈگدے ڈگدے بچے پر اوہناں نو ں نہ پیر اں وچ پِیڑ محسوس ہوئی تے نہ ای اوہناں دی رفتا ر گھٹی۔ سگوں اوہناں دے جسے غصے تے خوف پاروں گرم سن تے ناڑاں وچ خون دی گردش ودھ گئی ہوئی سی۔
ڈرائیور پہلوں تے بس دی بریک دبی پر نال ای ریس دی سپیڈ تیز کر دتی ۔ اوہدے ہتھ پریشانی وچ سٹیرنگ تے جمے ہوئے سن تے لتاں کنب رہیاں سن ۔ اوہنوں اکھاں اگے انھیرا ودھدا تے نکے نکے بلی ٹٹیہناں اڈدے ہوئے جا پے ۔ بس وچ سواریاں چنگا رولا پایا ہویا سی ۔ بیبیاں اوہنوں چیک چیک کے بس روکن دا کیہ رہیاں سن ۔اک دو وڈیریاں مائیاں جہناں منڈے نوں بس تھلے آوندیاں ویکھیا سی ، اپنی اضطرابی کیفیت تے قابو نہ پا سکیاں تے دھڑکدے دل ، ان ڈٹھے غصے تے نفرت دے جذبے نال بھریاں اوہناں ڈرائیور نوں پنج ست دو ہتھڑوی مارے پر ڈرائیور نو ں اوہناں دی مار محسوس نہ ہوئی تے نہ ای کسے دے چیکن دی اواز سنیچی ۔
اوہنوں لوکاں دے اکٹھے ہون تے تھلے آندے منڈے دے خوف نے کجھ منٹاں لئی بدحواس کر دتا۔
ہالی اوہدے حواس درست ہو ای رہے سن جدوں اگے اک موڑتے آندے چنگ چی رکشے نوں بچا ن واسطے آپو آپ اوہدے کولو ں بریک نپی گئی تے نال ای اوہنوں کسے نے دھون توں دبوچ لیا۔ ٹھیک اوسے ویلے اوہنوں لگا جویں دو تین بندے اکٹھے اوہنوں مار رہے نیں تے کجھ بھیڑیاں بھیڑیاں غصیلیاں ،خوف اتے غصے نال بھریاں کھرویاں آوازاں اوہدے کناں وچ پئے رہیاں نیں ۔
سبھ توں پہلوں دبوچن والا اوہو منڈا سی جہنے سبھ تو ں پہلوں منڈا گڈی تھلے آندا ویکھیا سی تے جہدے موہوں یکدم نکلیا سی اوے پھڑو ایہنوں ۔۔۔۔۔۔منڈا مار دتا ۔۔۔۔۔۔۔ایہنے
ڈرائیور نو ں مارن والے بندیاں دے ہتھ انھے واہ تے زباناں بے مہاریاں چل رہیاں سن تے بریک دبن پاروں بس رک چکی سی۔

ڈرائیور دے پچھلے پاسے کجھ کڑیاں تے بیبیاں سن جہناں دے دل انجانے خوف پاروں دھڑک رہے سن تے اوہناں دے چہریاں تے بدحواسی بلکل نمایاں نظر آرہی سی ۔
مارن تے گندیاں گندیاں گالھاں دین والیاں دیاں نظراں نے سوہنیاں سوہنیاں کڑیاں نوں اک وار ی ویکھیاتے اوہناں دے چہریاں تے بدحواسی تے انجانا خوف ویکھ کے اوہناں دے ہتھ اک واری فیر تیز ہوگئے۔ گالھا ں جنیاں گندیاں اوہ کڈھ سکدے سی کڈھن لگ پئے ۔
کجھ ای منٹاں وچ ڈرائیور بلکل بے ہوش ہوچکیا سی تے کلینڈر نوں کنے لوکا ں مار مار کے ادھ مویا کردتا ہویا سی ۔
کجھ لوگ بچے دی لاش تے اوہدے بے ہوش پیو نوں چک کے نال دی گلی وچ اوہدے گھر لے گئے ۔ کجھ ڈرائیور تے کلینڈر نوں دھروندے ہوئے لے گئے تے اک اندر بند کر دتا ۔
باہر کافی لوگ جمع ہوچکے سن ۔ بوہتے صرف تماشا ویکھن والے تے “بھا جی کیہ ہویااے ؟ کنج آیا ؟پہلوں سر آیا کہ پیر ؟ اف فوہ ؟اللہ ۔۔۔۔۔۔منڈا بچ گیا کہ نہیں ؟”وغیرا آکھن والے سن ۔
ہر کوئی شہر وچ اک مصروف تے مین بازار تے اینے سا رے لوکاں نو ں اکٹھیاں ویکھ کے اپناتجسس ختم کرن واسطے اودھر د ا رخ ضرور کر لیندا۔ ویکھدیاں ای ویکھدیاں اک چنگا تگڑا ہجوم بن گیا ۔
اک جوانی چڑھ رہیا منڈا جہڑا نواں نواں کالج داخل ہویا سی تے جہنے تنگ ٹی شرٹ تے جین صرف اپنے ڈولے تے جسم دی فٹنس وکھان واسطے پائی ہوئی سی ۔ کنیاں دناں توں کوئی وی انج دا کم نہیں سی کر سکیا جہدے پارو ں لوگ اوہدے ول متوجہ ہوندے ۔ ہالاں اوہنے ایہدے واسطے فرنچ کٹ وی رکھی سی تے گنجا کرا کے “ہم ہیں گنجے دنیا جان لے “کنی واری گنگنایا وی سی پر کسے اوہدے ول توجا نہیں سی کیتی ۔ یکدم اوہنے اک چنگا تگڑا روڑا پھڑیا تے گڈی دے شیشے تے دے ماریا تے نال اچی ا چی گڈی والیاں تے ڈرائیور نو ں گالھا ں کڈھن لگ پیا ۔
فیر ویکھدیاں ای ویکھدیاں ہر بندے نے روڑا، اٹ ، ٹھیکری جو جیہدے ہتھ لگا گڈی تے مار کے اپنے غصے دا اظہار کیتا ۔ سڑک دو چوں منٹاں وچ ای شیشے دے چورے نال بھر ی گئی تے ٹریفک رک گئی ۔
اک بند ا جہڑا علاقے دے سماجی سیوک دا خاص چمچا سی تے اکثر اپنے سیوک دے موہوں ایہ سن دا رہندا سی کہ:
“عوام نو ں کسے نہ کسے کم وچ لائی رکھنا ای سیاست اے ۔”
اوہنوں لگا جویں اوہ ای سبھ توں وڈا سیاست دان اے تے جے اوہنے ایس موقعے تے عقل مندی دا ثبوت نہ دتا تے فیر اوہ کدی وی سیاست وچ اگے نہیں ودھ سکے گا ۔ اچن چیت اوہ بجلی دی تیزی نال کول ای تیل بدلی تے سکوٹر انجن ٹھیک کرن والی دکان توں تیل دا پیپا چک لیایا تے ویکھدیاں ای ویکھدیاں دوجے لوکی وی کوئی کجھ کسے دکان توں کھو یاں چک کے لیارہیا اے تے کوئی کجھ ۔ کجھ ای منٹا ں وچ بس دی تھا ں تے چنگا تگڑا مچ لگا ہویا سی تے سارے لوک آل دوال انج کھڑے سن جیویں سیالے دی ٹھار وچ بھانبھڑ بال کے سیکن واسطے اکٹھے ہوئے نیں ۔
کجھ ای دیر وچ اوسے ای کمپنی دیاں چار گڈیاں نوں اگ لا دتی گئی ۔پورے علاقے وچ ویکھدیاں ای ویکھدیاں پولیس اکٹھی ہوگئی تے ہر پاسے فائر بریگیڈ دیاں گڈیاں دی “قوں قوں” دی اواز گونجن لگ گئی ۔
ہولی ہولی ہجوم گھٹدا گیا تے خالی تجسس دور کرن واسطے پچھن والے لوکاں نوں ایدھر اودھر کھلوتیاں چند ٹولیاں توں تقریبن اکو جہیا ای جواب ملدا:
اج ایہنا ں دا منڈا تھلے دتا نیں، کل نوں ساڈا وی دے سکدے نیں۔ ویکھو نا ں بھائی جا ن! عوام دا اتفاق تے ایکتاوی تے کوئی چیز ہے ناں تے پچھن والا نہ چاہندیاں ہویاں وی اپنی دھون ہاں وچ ہلان لگ پیندا ۔٭٭