میریا بابلا!

منصور عزمی

مینوں اینا ں پیار نہ کر بابل
مینوں ہور کِتوں فِر لبھے نہ
جیہڑا مَتھا چُمیا کر دا سَیں
تینوں فیر کِتوں اوہ لبھے نہ
میں جد وی روندی ساں بابل
میرے اتھرو پونجھیا کردا سَیں
میں جد وی ہائے کردی ساں
توں سو سو واری مردا سَیں
میرے نِکیاں نِکیاں چاواں نوں
توں نَس نَس پوریاں کردا سَیں
میں جیہڑی شے وی منگدی ساں
دو پل وچ حاضر کردا سَیں
مینوں لاڈو رانی آہندا سَیں
مینوں نال کلیجے لائوندا سَیں
مینوں اینی دُور نہ چھڈ آویں
جد رووَاں نہ چُپ کرا سَکیں
ہُن معاف توں کر مینوں بابل
میں تینوں اکلیاں کر چلی
توں سانبھ کے اپنا گھر رکھ لے
اج میں تے اپنے گھر چلی
تُسیں شالا جگ تے رل وَسو
میں اُس جہان تے ہاں اکّلی