غزل

عارف شاہ پروہنا

شامیں جد وی گھر جانا واں
پرچھانویں توں وی ڈر جانا واں
کدی کدی میں موج وچ آ کے
سچیاں گلاں وی کر جانا واں
ویکھ کے اپنا کھیسہ خالی
گرمی وچ وی ٹھر جانا واں
پیار دی خیر نہیں لبھدی جتھوں
کیوں میں اوہدے در جانا واں
ناں نوں زندہ رکھن لئی
مرن توں پہلے مر جانا واں
سوچاں دے دریا وچ ڈُب کے
ڈبدا ڈبدا تر جانا واں
جت جاوے میرا یار پروہنا
میں تے آپے ہر جانا واں