غزل

عاصم بخاری

امتو جے توں صاحباں ہوندی’ بدنامی تے فیر وی سی
امتو جے توں ہیر کوہاندی’ بدنامی تے فیر وی سی
جے توں سسی سوہنی ہوندی بن دی موت مقدر
جے کر توں سہتی بن جاندی بدنامی تے فیر وی سی
ویکھے سن توں جہڑے سفنے بہہ کے جھگی محلاں دے
جا بہندی جے محلاں اندر بدنامی تے فیر وی سی
نہیں پیار کرن دا حق تینوں نہ اقرار کرن دا حق
کر لیندی توں پیار کسے نال بدنامی تے فیر وی سی
چنگا کیتا ای چپ کر کے توں اپنے بُلھ سی لے نیں
جے کر شور شرابا پاندی بدنامی تے فیر وی سی