غزل

محبوب عالم طارق

دُکھ درد کسے دل دے نہیں سندا زمانا
چک بھار لواں میں وی بنا اپنا گھرانا
گستاخ اداواں نے ڈبویا اے سفینا
ٹُٹ جائے جدوں دل تے نہیں لبھدا ٹھکانا
فر نھیر پیا جگ تے مرا دُکھ اے سوایا
غم پیارے بڑے دِتے بنا دل نوں نشانا
دو بول کدی مٹھے جے الفت دے سنائے
طارق وی تے گائے گا ترا نت ای ترانا