غزل
عبدالکریم قدسی
ایہ منظر وی ڈٹھا اے میں بھکھیاں چڑیاں
پتھراں اُتے چُنجھاں نال سی پاندیاں پڑیاں
جگ دے وچ اوہ قوماں اک تماشا بنیاں
جہڑیاں غیراں دے باروداں اُتے تڑیاں
رات دے دھاگے ہاسے دے بلھ سی دتے سن
سورج چڑھیا تے چھنباں وچ کمیاں کھڑیاں
دھوں چھٹیا تے اک دوجے توں پچھدے پھریئے
کس مقصد دی خاطر سن ایہ جنگاں چھڑیاں
جیون حق لئی گنگے لوک وی بولن قدسی
کاواں نال ایویں تے نہیں سن گھگیاں بھڑیاں
