غزل
ڈاکٹر یونس احقر
پتن تے چھڈ دتا اے پر چھڈ پتوار نہیں سکیا
ایسے جرموں ریجھ مطابق بیڑی تار نہیں سکیا
وقت بھلا دتے نیں بھاویں لکھاں وادھے گھاٹے
پر اک گھاٹا اوہ اے جہنوں منوں وسار نہیں سکیا
ریجھاں تے چاواں دی واری آئوندی تے کنج آئوندی
سر توں بھاریاں فرضاں والے قرض اتار نہیں سکیا
پنجریاں دے وچ رزق دی آس جے لگے تے کنج لگے
پھاہیاں وچ تے شوم شکاری چوگ کھلار نہیں سکیا
شہراں دے وچ آ کے اج اوہ بندے چار رہیا اے
پنڈاں دے وچ رہ کے جہڑا ڈنگر چار نہیں سکیا
ویہڑے دے وچ تے اوہ میرے بھاویں لہہ آیا اے
پر میں اوہنوں دل دے شیشے وچ اتار نہیں سکیا
آل دوالے دے بارے تے نت وچار وچارے
اپنے آپ دے بارے پر میں سوچ وچار نہیں سکیا
لہو وچ رچ چکی اے انج کجھ جت جاون دی سدھر
ہاراں سنگ حیاتی کرکے وی ہار نہیں سکیا
میرے جس شہکار نے احقر دَنگ دوالا کیتا
مینوں دُکھ اے میں کیوں اوہنوں ہور شنگار نہیں سکیا
