غزل
اکرم شیخ
جدوں کدی وی اپنا چہرا یاد پیا
نیزے اُتے بلدا دیوا یاد پیا
شاماں ویلے اڈدے پنچھی تکے سن
اپنے گھر دا کھلا بوہا یاد پیا
رُکھاں دے پرچھاویں لمے ہو گئے تے
پچھلی رات دا سرجن تارا یاد پیا
چاء اگائے دھرتی نے جد اکھاں دے
سڑکاں اُتے رَلدا سُفنا یاد پیا
اکرمؔ جد وی سوچ دے موسم آئے نیں
خشبو اندر لُکیا دریا یاد پیا
