غزل
حکیم ارشد شہزاد
جے مزدوری نہ کیتی تے قرضا کون مُکاوے گا
کہڑا میرے گھر دا یارو آ کے خرچ چلاوے گا
مہنگائی دی ڈین نے کھہڑا شہر میرے دا چھڈیا اے
ایہ خُشخبری یارو مینوں آ کے کون سناوے گا
میں تے یارو اُس بندے نوں اپناحاکم مناں گا
کالیاں رُتاں دے وچ آ کے جہڑا دیپ جلاوے گا
حاکم لئی تے استثناء پر ماڑے لئی ہتھکڑیاں نیں
ایس انھے دستور نوں شہروں باہر کون نساوے گا
جے کر ایسے طرحاں درندے دہشت گردی کردے رہے
ارشد اپنے شہر نوں چھڈ کے جنگل ڈیرا لاوے گا
ایسے آس دے اُتے ارشد حالے تک میں جینا واں
میرا رانجھن آ کے میری اُجڑی جھوک وساوے گا
