غزل
جان کاشمیری
سوہنے مُکھ توں صدقے جاں
دل دے سُکھ توں صدقے جاں
لے گیا کھو کے روٹی کاں
اوہدی بُھکھ توں صدقے جاں
آپ نہ کھاوے اپنا پھل
پیڑ دی ککھ توں صدقے جاں
بُھکی رہ کے پالے بال
ماں دی بُھکھ توں صدقے جاں
بُھل بھلا کے اپنا چین
تیرے دُکھ توں صدقے جاں
میرے وانگوں مست ملنگ
کلّے رُکھ توں صدقے جاں
ٹھنڈی مِٹھی اوہدی چھاں
ماں دے رُکھ توں صدقے جاں
