مٹی دے کُھڈنے

شاہد حسین

مِٹی دے کھڈونے جد مِٹی مِل جانا اے
نازاں نال پلیا جثہ خورے کِنہے کھانا اے
جس ویلے ماواں پت اپنے نئیں سانبھنے
اوس ویلے عملاں نے تیرے کم آنا اے
دنیا دے میلے وِچ پیا تو گواچا ایں
یاد رکھ ہنیریاں چ ابدی ٹھکانہ اے
ویلے دی نماز اتے کویلے دیاں ٹکراں
ویلا ہتھوں کھسیا تے تو پچھتانا اے
ایہو گل سچی اے تے ایہو سُچی بات اے
جتھوں اساں آئے ساں اوتھے ٹُر جانا اے