غزل

جان کاشمیری

باقی سارے کُڑھ دے ویکھے گل والے دی چل دی گل
تینوں کاہدا غصہ چڑھیا، مَیں تے کیتی گل دی گل
ہور کِسے نے مار نہ ماری، ماری مار مقدر نے
چچڑ وانگوں مینوں چمڑی ٹل دی، ٹلدی، ٹلدی گل
مُڑ کے پچّھے ویکھن والے پتھر ہندے جاندے نیں
اَج دی گل اے سجری خشبو، باسی گزرے کل دی گل
اپنا منصب کُھس دا جاپے جھلّ وللّے لوکاں نوں
عقلاں والے چارے پاسے جا جا کردے جھل دی گل
سبھ توں چنگی یار خموشی دنیا دے وچ رہن لئی
ذکر وچھوڑا کِسراں چھیڑاں بھانبڑ بن کے بل دی گل
کدی کدی تے مولا جی وی نیڑے ہوکے سُن دے نیں
کدی کدی تے دل دی گل وی بن جاندی اے دَل دی گل
سہل پُنے دا رولا سارا اوکڑ شوکڑ کوئی نئیں
پل پل رکھنا عزم سلامت عزم دے پاروں پل دی گل
عرصہ ہویا نیو گواچا اَتا پتا نہ لگ دا اے
لبھ کے لیاؤ کھوچل کھوجی دَسّے کوئی حل دی گل
اپنا اپنا چکّر وکھرا منظر تے پس منظر وکھرا
اَج دی گل اے اَج وی ہندی کل دی گل اے کل دی گل
روح دی نگری پین دھمالاں دل دیاں سدھراں صدقے جان
سگ دنیا دے بھونکی جاون تیری میری رَل دی گل