غزل
جان کاشمیری
عشق دی ایویں گل نئیں ہُندی
بندہ ہُندا، کھل نئیں ہُندی
بازو شل تے ہُندے رہندے
ہمّت میری شَل نئیں ہُندی
اَج دا کم جے اَج ای کریے
اَج دی کِل کِل، کل نئیں ہُندی
اَتھرو کسراں ٹپکی جاون
درد مشینے جَھل نئیں ہُندی
مُرشد خانہ رب دا سایہ
مُرشد خانے گل نئیں ہُندی
سوچ کے اینوں دعوت دیویں
نفرت پل دو پل نئیں ہُندی
اُس نوں بناواں اپنی سہیلی
جیہڑی مشکل حل نئیں ہُندی
بخت جے پاوے ولّ ولیویں
ول ول، ول وی، ول نئیں ہُندی
جان ذرا توں سوچ کے بولیں
گل دی ایتھے لَل نہیں ہُندی
