غزل

جان کاشمیری

نازک نازک ہتھاں دے وچ ویکھے پھندے ہور طرحاں دے
اَسی آں بندے ہور طرحاں دے تُسی او بندے ہور طرحاں دے
کم دونواں دا وَڈ وَڈ سُٹنا فطرت بے شک وَکھری وَکھری
جگ نوں دندے ہور طرحاں دے تینوں دندے ہور طرحاں دے
لیف نوں توں کھنڈوئی ماریں جُسّہ میرا وِنیا جاوے
تیرے لگندے ہور طرحاں دے میرے لگندے ہور طرحاں دے
موجاں مانن، مانن والے رمزاں جانن، جانن والے
حُسن دے چندے ہور طرحاں دے عشق دے چندے ہور طرحاں دے
توں چِھلّن توں مگروں سوچیں میں چِھلّن توں پہلاں سوچاں
تیرے رندے ہور طرحاں دے میرے رندے ہور طرحاں دے
اصلی مندے کیہڑے لوکی کس نوں پُچھاں سمجھ نہ آوے
دل دے مندے ہور طرحاں دے روح دے مندے ہور طرحاں دے
توں کاغذ تے قلم دا ویری میری ایہو دنیا ساری
تیرے پلندے ہور طرحاں دے میرے پلندے ہور طرحاں دے