غزل

قیصرمحمودگورایہ

کھرے جوبن خیالاں دا زمانہ یاد آئوندا اے
گزر گئے ڈھیر سالاں دا زمانہ یاد آئوندا اے
کسے دی کیہ جدوں اپنی وی نہیں سی کوئی ذمے واری
ندھوتے مونہہ تے رالاں دا زمانہ یاد آئوندا اے
کویلے گھاہر آئونا تے بوہا لنگھنا اوہ چوراں وانگ
اوہناں انبھول چالاں دا زمانہ یاد آئوندا اے
اوہ ادھی رات تک بے بے دے کولوں کہانیاں سننا
تے جُھلیاں وچ سیالاں دا زمانہ یاد آئوندا اے
وٹا کے پگ پنڈاں دے پنڈ بھراواں وانگ رہندے سن
سندیہہ، ساتھاں، کمالاں دا زمانہ یاد آئوندا اے
پرانے وقت وچ قیصرؔ محبت کِنی سچی سی
خطاں، چٹھیاں، رومالاں دا زمانہ یاد آئوندا اے