غزل
حسین شاد
جے نہ کردے چار چفیرے لوکی گلاں کال دیاں
فیر نہ کڑیاں سڑکاں اُتے اپنا آپ وکھال دیاں
سوچیں وسدے شہراں نوں میں ڈگدے ڈھیندے ویکھ رہیاں
کناں دے وچ گونجن پیاں چیکاں آوندے سال دیاں
اوہ لنگھے تے دھر کے لنگھے دل دے اُتے پیراں نوں
ایویں تے نہیں دھماں پئیاں اوہدی ظالم چال دیاں
کس دی ہمت کھیڑے پے کے اپنی گل مناون دی
اوہدیاں اکھاں کر کے گلاں پل وچ ویکھو ٹال دیاں
راہیاں نوں تے عادت پے گئی راہواں بھل بھل جاون دی
کندھاں اُتے مٹیاراں تے ہن وی دیوے بال دیاں
شادؔ پرانے منظر وی کجھ ایہدے بارے دسدے نہیں
خورے کتھے جا وسیاں نیں رُتاں ساڈے نال دیاں
