غزل
بابا نجمی
ہنساں موراں کولاں لئی میں اکھر کٹھے کرنا واں
اِلاں گرجاں بریاں کیتے پتھر کٹھے کرنا واں
سنگ پھسا کے بہہ جاندے نیں خورے کہدی شہہ تے ویکھ
کھرلی اُتے جد وی اپنے ڈنگر کٹھے کرنا واں
کہڑے رُکھ دا مٹھا میوہ پچھو جا کے مالک نوں
پگ پیو دی سر تے دھر کے پتر کٹھے کرنا واں
لکھدا ساں میں صدیاں پہلا قصے اپنے لوکاں لئی
ہن تاں ڈھڈ بھرن لئی اپنے اکھر کٹھے کرنا واں
پہلی وار نہیں وجے بابا راتیں جام صراحیاں تے
ایتھے چاک جدوں دا ہویا ببر کٹھے کرنا واں
