غزل
منصور عزمی
خاب خیال تے اکھر سوچ
ذہن دی دیندے تختی پوچ
زندگی دا میں تارا دِتا
ویکھاں کیہڑا لیندا اے بوچ
پَنیاں اُتوں اِک اِک اکھر
نوہواں دے نال دیاں کھروچ
بُجھ کھاں رات دے پِچھلے ویلے
کِس ونجھلی وچ اینی لوچ
سڑدا رہ گیوں عزمیؔ توں پر
بازی لے گئے ویکھ بلوچ
