غزل
یونس بھٹی
ایہ جو افسر شاہی اے
ساڈے گل دی پھاہی اے
واڑ خیانت کردی نت
جردی شوہدی واہی اے
جو کم پھڑ لے قاضی نیں
ہوندی ویکھ تباہی اے
دھیاں کسراں ابے دی
سر توں پگ چا لاہی اے
ہور کسے دا ہے تے دس
جسراں میرا ماہی اے
ویکھو ویکھی ریس پریس
اپنی کندھ چا ڈھاہی اے
تک لے جنھے گڈی جو
اوہنے اوہ فر گاہی اے
اوہ ای ہوی یونس جی
جو اللہ نے چاہی اے
