غزل
عاشق
خشبو دے وچ چانن پا کے خوب رلایا
مٹی دے وچ گو کے ایہدا پیار بنایا
ایہدے اندر رب نے آب عشق دی لا کے
دل دی صورت دے کے بندے وچ سجایا
ایہدا کر کے رانجھے ایتھے بھدن کروندے
بلھے ورگا عارف گھنگھرو بنھ نچایا
یار دی خاطر جوگ لیا پردیسی ہوئے
باراں ورھیاں مگروں واپس دیس میں آیا
اوہدا تھوڑ ٹھکانا لبھ کے اوتھے پجیا
اوہدے بوہے اگے جا کے ناد وجایا
اندروں اک انمول کڑی نے باہر آ کے
رگ وچ بھریا آٹا میری جھولی پایا
شکر خدا دا سانوں یار دا سایا دسیا
باراں ورھیاں رُلن دا عاشق روگ گوایا
