غزل
طاہر وزیر آبادی
کہڑا مینوں کول بٹھاوے
جہڑا دل دا روگ مٹاوے
کوئی نہ دکھیا من پرچاوے
ٹٹے من دے تارے
دل رووے زار و زار
کیویں کھولاں سکھنیاں باہاں
سُنجیاں دسن تیریاں راہاں
اوکھیاں ہوندیاں جاون ساہاں
نظریں آوے دار
دل رووے زار و زار
دکھ آ بیٹھے دل وچ ساڈے
کون مکاوے روگ ایہہ ڈاہڈے
لبھدا نہیں غم خوار
دل رووے زار و زار
