غزل
جان کاشمیری
دِھر دِھر اَگّے رو نہیں سکدا
پاگل، بُزدل ہو نہیں سکدا
تیریاں خواباں اَنّھی پائی
سونا چاہواں سو نہیں سکدا
خون تے اَتھرو مُک گیے دونویں
تن دا کوٹھا چو نہیں سکدا
جو وی بن دا چھیتی بناوے
بھوں چوں مٹی گو نہیں سکدا
مَیں ہوں بشر فنکار نہ آکھو
جھوٹا رونا رو نہیں سکدا
لبھیاں کدے وی لبھدے ناہیں
داغ نظر دے دھو نہیں سکدا
بندے فرشتہ جان کی ہونا
بندہ، بندہ ہو نہیں سکدا
