غزل
سعادت حسن آس
خورے کیہ کیہ ناں پئی بولے
ڈوب کے نہر چنہاں پئی بولے
ہڑ وچ رُڑھ گئے دل دے ٹوٹے
اک دُکھیاری ماں پئی بولے
ٹُر گئے اُچیاں شاناں والے
سُنجی ہک سراں پئی بولے
کتھے گئیاں نیں باغ بہاراں
اُجڑی ہر اک تھاں پئی بولے
لے گیا پانی آس امیداں
پھٹی منج کماں پئی بولے
