چو مصرعہ
سلطان کھاروی
دَھکّے مار کے کڈھنا فیر بنّے پہلوں چُوریاں پے کُٹ کُٹ دینا
جے کر ونگ بچائون دا فکر ہووے فیر کسے دے ہتھ کیوں گُٹ دینا
وچّوں بزم دے کدی اٹھائی دا نہیں باہر کڈھ کے فیر بُلائی دا نہیں
ایویں جنت دی لار کیوں لائی ہوئی آ جے کر جنتوں سی بوٹا پُٹ دینا
