غزل
جان کاشمیری
ہڈّوں پیروں ہِلّے بندے
تیز زمانہ، جِھلّے بندے
اپنی اصل ول ٹُر پے ویکھو
پِلیاں اِٹاں پِلّے بندے
حُسن دا پلّہ ہتھ نہ آوے
کر کر تھکّے چِلّے بندے
ہجر کٹاری کمّ وکھایا
روح تک جاپن چِھلّے بندے
توبہ توبہ میری توبہ
توبہ توبہ بِلّے بندے
اکھاں کھولن سون دی خاطر
ڈِھلّیاں وچوں ڈِھلّے بندے
اَٹّھے پہریں ڈُسکی جاون
سِلیاں ُسوچاں سِلّے بندے
