غزل
بیرا جی
پہلاں ورگے ڈاکے انج ای ٹھاہ ٹھاہ دے آوازے
ورھیاں دے اخبار وی پڑھ لئو لگدے بالکل تازے
سبھ توں پہلاں جیہڑے اڈدے سن پہلی پروازے
اج اوہناں دے نیویں لگدے شہراں وچ پلازے
اوسے دن سرمایا دولت عزت لٹی اوہناں
جیہڑے دن ملے سن پہرے داراں نے دروازے
ہن تے مرن دے مگروں وی نہیں لوکی موڈھا دیندے
ایمبولینساں قبرستاناں تک لے جان جنازے
لشکارے دے پچھے بھجدے رہے نیں بالاں وانگوں
سچے کدی نہیں نکلے اج تک آگوواں دے اندازے
کالے کرتوتاں نوں ڈھک نہیں سکدیاں چٹیاں چدراں
چہریاں دے کوہجاں نوں کدی وی کج نہیں سکدے غازے
اج وی سجریاں جثیاں دے وچ ساریاں پہلیاں پیڑاں
اج وی بیراجی سجناں دے پھٹ لگدے نیں تازے
