غزل

ساحل ا عوان

اک حقیقت سن میں نمانی دی اے گل وے
دیوے اکھیاں دے گل وے
کوئی اج نہ کوئی کل وے
کہدی ڈاھڈی ایتھے مل وے
نہ لاویں سجناں لیک وے
نہ دتی توں اڈیک وے
آنسو اکھیاں وچ توں ٹھل وے
دس دل دی سجناں توں گل وے
ایہ گل توں پلے بنھ لے
اک پاسا توں سجناں مل لے
ایہ گل دی اک گل وے
تاں کہندا پاگلا توں چل وے
توں سن ڈاھڈیا کوک وے
میری جند چھودی ملوک وے
نہ جگ تے رہنا ساحل وے
میری جندڑی اک پل وے