غزل
علی محمد ملوک
پیار نگر وچ دکھ سمے دے میرے نال
پھر وی جان تے نت جرے نیں جیرے نال
سوہنا ناواں جپدے عمر گزار لئی
ساہ تسبی دے ہر منکے ہر پھیرے نال
ساری عمر میں دتی رت پھلواڑی نوں
دعوے دار بنے نیں اج پھلیرے نال
دکھ زمانے بھر توں وانجے میرے نیں
سکھ دھرتی تے آسماناں دے تیرے نال
سارا دن پھر پھل کھڑدے نیں چاواں دے
یاد سجن دی آوے جدوں سویرے نال
جہڑے دن دا ماہی ٹر پردیس گیا
تانگھ وچاری ٹنگی رہوے جیرے نال
جان ملوک جہی اے بھاویں جگنو دی
ویہڑے نوں رشنایا لڑ کے نھیرے نال
