غزل
علیشاہ ایاز
سوچ دی اکھ نویں اک منظر تے رکھ آیاں
خشبو نوں بنھ کے ہوا دی چادر تے رکھ آیاں
توں کیہ لبھا حل اکلاپے دا دس مینوں
میں اپنی تنہائی لشکر تے رکھ آیاں
تاں لگے نیں میرے بلھیں چپ دے جندرے
لہو دی اک اک چیک خنجر تے رکھ آیاں
روک نہ مینوں بڑا نازک جے مرحلا
کسے دی یاد اکھر اکھر تے رکھ آیاں
اج نہ میرے نہ متکا لانا تاریو
اج میں اپنی نیندر بستر تے رکھ آیاں
