غزل
حنیف ساقی
توں دور نہ جا ہن اکھیاں توں بھرواسہ نہیں کوئی ساہواں دا
ترے ملیاں نگری وس پئی اے توں مان تران ایں چاواں دا
ایہہ گھڑیاں چار وصال دیاں ترے پیار دے صدقے ملیاں نیں
میں نوکر تیرے جوڑیاں دی توں مالک میریاں ساہواں دا
جند واراں تیرے مکھڑے توں مرے نین دھیانے لائے نی
جند جان جوانی تیری اے توں لے لے حلف وفاواں دا
توں ماہی میرے ویہڑے نوں بلقیس دا تخت بنا چھڈیائے
آ پیار دے اڑن کھٹولے تے ترے ہتھ وچ امر ہواواں دا
ترے روپ نیں تختاں والیاں توں انج کر کے ہوشاں کھوہیاں نیں
کسے بلخ بخارا چھڈیا اے کسے پھڑیا راہ دریاواں دا
تینوں سوہنیا سورج چن آکھاں یا پھلاں چوں کوئی نام دیاں
ترا رُسنا موت اے ساقیؔ دی ترا ہاسا ضامن ساہواں دا
