غزل
عطاء العزیز
ساری رات جے خاب نہ آئوندے چنگا سی
تڑکے نال عذاب نہ آئوندے چنگا سی
سولاں بھریا رستہ جس تے ٹریا ساں
اوہدے وچ گلاب نہ آئوندے چنگا سی
دن دے وانگوں رات وی لنگھ ای جانی سی
ڈیگر ویلے جناب نہ آئوندے چنگا سی
اس توں ودھ سی مستی اوہدیاں اکھیاں وچ
لے کے نال شراب نہ آئوندے چنگا سی
تھوڑی دیر تے اوتھے بہندے یار عطاؔ
اوتھوں اٹھ شتاب نہ آئوندے چنگا سی
