برصغیر دی تاریخ دا روشن باب۔۔۔حضرت شاہ حسینؒ

کورونا دی تریجی لہر پاروں عرس دِیاں تقریبات تے میلہ چراغاں نہیں ہو سکیا

خالد یزدانی

ربا میرے حال دا محرم توں
اندر توں ہیں باہر توں ہیں روم روم وچ توں
توںہین تانا تون ہیں بانا سب کچھ میرا توں
کہے حسین فقیر نمانا میں ناہیں سمجھ توں
لہور دا میلہ چراغاں ہر سال پنجابی دے صوفی شاعر شاہ حسین دے عرس دے موقعے اُتے منعقد ہوندا چلا آیا اے۔ لہور نوں زندہ دلان دا شہر کہن دی اک وجہ تسمیہ ایہہ وے کہ اک دور سی جدوں ایتھے ’’ ست دن تے اٹھ میلے ‘‘ہوندے سن یعنی ست دناں وچ ایس شہرلہور وچ اٹھ میلے لگدے سن ، کیوںجے ایس وچ مبالغہ آرائی وی نہیں کیوں جے قیام پاکستان توں پہلاں کدی بسنت تے کدی جوڑ، بیساکھی دے میلیاں دے نال بزرگان دین حضرت داتا گنج بخش۔ حضرت میاں میر، موج دریا، بابا شاہ جمال تے مادھولال حسین دے ہر سال عرس دے موقعے اُتےمیلون دا اہتمام ہوندا سی جس وچ دور دراز علاقیاں توں لوک شریک ہوندے سن۔ حضرت شاہ حسین دا عرس ہر سال موسم بہار دے دناں وچ یعنی مارچ وچ دھوم دھام نال منایا جاندا اے۔ ایس لئی ایہنوں اک ثقافتی تہوار وی کہیا جاندا سی۔ صوفی حضرت مادھولال حسین دے عرس دے موقعے اُتے ہر پاسے میلے دا سماں ہوندا سی جس موقعے اُتے جیہڑے گیت گائے جاندے نیں، ایہناں وچ ’’بولیاں ‘‘ خصوصی حیثیت دی حامل ہوندیاں سن، ویلے دے نال نال عرس تے ہر سال ہوندا چلیا آیا اے تے ایس موقعے اُتے کل دی طرح اج وی عقیدت مند دور دراز توں ایتھے آندے نیں۔ ایس سال کرونا دی حالیہ تیجی لہر دے پیش نظر، عرس تقریبات تے میلہ چراغاں نوں موقوف رکھیا گیا، البتہ جامع مسجد دربار حضرت شاہ حسین وچ علما کرام و مشا ئخ اکٹھے ہوئے تے حضرت شاہ حسین نوں خراج عقیدت پیش کیتا۔ ایس موقعے اُتے ڈائریکٹر جنرل مذہبی امور اوقاف پنجاب ڈاکٹر طاہر رضا بخاری نے عظیم صوفی بزرگ شاعر شاہ حسین المعروف مادھولال حسین دے عرس دے موقعے اُتے کہیا کہ شاہ حسین برصغیر دی تاریخ تصوف دا اک درخشاں باب نیں۔
آپ نے اپنی شاعری دے ذریعے شرف آدمیت تے تکریم انسانیت دی روایت نوں اجاگر کیتا۔ آپ نے اپنے کردار تے احوال و افکار دے ذریعے مجبور تے پسماندہ طبقات دے مسائل نوں دنیا دے ساہمنے پیش کردے ہوئے ایہناں دے دکھاں د ے مداوے ول معاشرے نوں متوجہ کیتا۔حضرت شاہ حسین نے اپنی تعلیمات دے ذریعے دنیا نوں دسیا کہ جسم فانی تے روح ازلی تے ابدی حقیقت اے۔ روح دے تقاضیاں نوں نظر انداز کر کے محض جسمانی خواہشات دی تکمیل وچ سرگرداں رہنا دانشمندی نہیں۔ اصلی عظمت و رفعت ’’روحانی تے باطنی ‘‘اے۔جنہوں حاصل کرن دا واحد رستہ ’’اللہ دی رضا ‘‘وچ ڈھل جانا اے۔ ایس موقعے اُتے ایصال ثواب تے خصوصی دعا دا وی اہتمام ہویا جد کہ زونل ایڈمنسٹریٹر اوقاف لہور گوہر مصطفی، مولانا احمد رضا سیالوی، آصف اعجاز نے شرکت کیتی۔
شاہ حسین دی زندگی اُتے مختصر نظر پائی جائے تے آپ 945ھ بمطابق 1539ء وچ ٹکسالی دروازے لہور وچ پیدا ہوئے۔ آ پ دے والد گرامی دا ناں شیخ عثمان سی جیہڑا کپڑا بنن دا کم کردے سن۔ آپ دےاباواجداد تعلق دے دور وچ دائرہ اسلام وچ داخل ہوئے۔ آپ دا خاندانی ناں ڈھاڈھا حسین سی۔ ڈھاڈھا پنجاب دے راجپوتاں دی اک ذات اے۔ والد شیخ عثمان بافندگی یعنی کپڑےبنن دے پیشے نال منسلک سن۔ آپ دی پیدائش دے ویلے آپ دے والد شیخ عثمان ٹکسالی دروازے دے باہر راوی دے کنارے آباد اک محلے وچ رہائش پذیر سن۔ جیہڑا تل بگھ اکھواندا سی۔ شاہ حسین تصوف نال تعلق رکھن والے صاحب کرامت صوفی بزرگ تے شاعر سن اوہ ایس عہد دے نمائندہ نیں جدوں شہنشاہ اکبر مسند اقتدار اُتے متمکن سی۔شاہ حسین پنجابی زبان و ادب وچ کافی دی صنف دے موجد نیں۔ شاہ حسین نے بے مثل پنجابی شاعری کیتی۔ ایہناں دی شاعری وچ عشق حقیقی دا اظہار ہوندا اے۔ شاہ حسین نے ادب دے میدان وچ اپنا ممتاز مقام پیدا کر لیا۔ پنجابی نوں انج دے مصرعے، تشبیہات تے موضوعات دتے کہ ایہناں دے بعد آن والیاں نے ایہناں نوں اپنی طرف منسوب کر لیا۔
منسوب کر لیا ۔
’’مائے نی میں کہنوں آکھاں درد وچھوڑے دا حال ‘‘
کہن والا صوفی شاہ حسین لہور وچ برس ہا برس تیکر درویشانہ زندگی بسر کرن دے بعد آپ 1599ء وچ وفات پا گئے سن۔ مادھو، ایہناں دے بعد 48 سال بعد تیکر زندہ رہے تے ایہناں نوں شاہ حسین دے برابر وچ اک مقبرے وچ دفنایا گیا۔ ایہہ مزار اج وی عقیدت منداں دی بوہت وڈی تعداد دا مرجع اے۔