قیصر محمود گورایا ۔۔۔اپنے اسلوب دا تازہ کار شاعر

سورج دا کم اے کہ نکلدیاں ای روشنی دی چادر پوری زمین تے وچھا دیوے۔ بارش لتھدی اے تے اوہ ایہہ نہیں ویکھدی کہ میں صرف پھلاں تے وسناں اے۔ فطرت دا مظہر ساریاں واسطے ہوندا اے۔ سورج دا چانن ہووے یا چن دا اوہ ساریاں نوں اکو طرح ہی میسر ہوندا اے۔شاعر دی ذات وی جنی فطرت دے مظاہر نال جڑی ہوئی ہووے گی اوہ اوناں ای وڈا شاعر ہووے گا۔ رنگ برنگیاں عینکاں لان والے لوگ کدی وی منظر دی سچائی نہیں جان سکدے۔نیلی عینک وچوں منظر نیلا ای نظر آوے گا تے ساوی دے وچوں ساوا ای۔ منظر دی سچائی جانن واسطے بے رنگ شیشے دی عینک ای کم آوے گی۔ آفاقی سخنور اوہی ہوندا اے جیہدی جڑت اپنے اصل توں بعد ساری کائنات نال ہوندی اے۔طبقیاں وچ ونڈے ہوئے لوگ کدی وی وڈی گل نہیں کر سکدے۔مینوں خوشی اے کہ میرے مطالعے وچ قیصر محمود گورایا دی ایہہ کتاب طبقاتی تقسیم توں مبرا اے۔
قیصر محمود گورایا اپنے اسلوب دا تازہ کار شاعر اے۔ انھاں دی غزل وچ خود کلامی وی ہے تے دوجیاں نال مکالمہ وی ہے ۔انھاں دی غزل دے موضوعات ساڈے آسے پاسے پھیلے ہوئے حالات و واقعات دا بھرپور احاطہ کردے نیں ۔انھاں دی شاعری مترنم بحور دے کارن قاری نوں بوجھل نئیں ہون دیندی ۔ سادہ تے عام فہم زبان دا استعمال انھاں دی غزل دا سہپن اے ۔ایس کتاب وچ زندگی نال جڑے ہوئے بوہت سارے انج دے اشعار ملدے نیں جہڑے قاری کول بے ساختہ داد لیندے نیں۔
سجناں سر جے ہوندی وگڑی پئی سی کھیڈ
ساڈا فن اے اسی بنا کے بیٹھے آں
پشلی راتی پکھو بولے
بھلے وسرے دُکھ پیا پھولے
بندیاں دی ونڈے بے وسیاں آئیاں نیں
ہر شے تے تقدیر سنبھال کے رکھی اے
سورج ورگی اکھ سجاکھی ویکھے تے
چانن چارچوفیرے پھٹن لگ پیندے
اِٹ دا جدوں جواب میں اوہنوں نال بھلائیاں دِتا تے
دشمن دا میں فیر تماشا سر تے بہہ کے ویکھاں گا
اج دا دور پنجابی شاعری دے جوبن دا دور اے ۔۔۔ بڑا ای سوہنڑاں تے توانا شعر کیہا جا رہیا اے ۔استاداں دے نال نال نوجواناں دی ہک بوہت وڈی کھیپ اے جہڑی بوہت ای چنگا شعر کہہ رہی اے قیصر محمود گورایا وی اپنے اسلوب دا سوہنا شاعر اے۔ نکی گل نوں وڈا کر کے پیش کرنا خوب جاندا اے۔ ایہنوں زبان دیاں بریکیاں دا وی پتہ اے تے پنجابی ادبی ورثے دا وی ادراک اے۔ ایسے واسطے سادہ موضوع وچ وی رنگ بھر دیندا اے۔ ایہنوں اپنی گل کہن دا ول آوندا اے۔ اوہناں دے ذرا ایہہ شعر ویکھو :
دیوا لج دا بالدی چُنی
شرم حیا نوں پالدی چُنی
دیس پنجاب اچ ساتھن ہوندی
دھی دے اک اک وال دی چُنی
ننگا سِر کھیہہ لبھ لیندی اے
بُری نظر نوں ٹالدی چُنی
قیصر محمود گورایا دی شاعری توں میں ایہہ امید رکھنی آں ایہہ اپنے حصے دا قاری بننان اچ ضرور کامیاب ہووے گا ۔ ماں بولی نال نوجواناں دی ایہہ جڑت پنجابی زبان دے شاندار مستقبل دا پتہ دیندی اے ۔قیصر محمود گورایا نے وی ماں بولی دی سیوا وچ بھرواں حصہ پایا اے۔ میں انھاں دے ایس ادبی سفر واسطے دعا گو وی تے پر امید وی ہاں۔