پیارے ڈاکٹر خالدسعید اختر صاحب
اقتدارجاوید
اک احاطے وچ ست اٹھ ڈاکٹر بیٹھے سن۔ اوتھے مرحوم ڈاکٹر خالدسعید اختر وی بیٹھدے سن۔ بعد وچ اوہناں نے جی ٹی روڈ تے اپنا کلینک شفٹ کر لیا تے مریض اک وڈی زحمت توں ہمیشہ لئی بچ گئے۔ اوہ زحمت ایس طرح کہ ایسے پرانے احاطے وچ ساڈے پیارے ڈاکٹر دا وی کمرہ سی۔ اوہناں دا کمرہ وی اوہناں وانگوں نفاست دا آئینہ دار سی۔ اک جانن والے کسے ڈاکٹر دے کول اک دعوت دا پیغام دین گئے تے ویکھیا کلینک وچ بڑا رش اے۔ ڈاکٹر دے کول جانا اوکھا سی۔ کمرہ مریضاں نال بھریا پیا سی۔ اک مریض کرسی توں اٹھیا تے ساڈے جانن والے اوس کرسی تے بہہ گئے تے مطمئن ہو گئے کہ جدوں ڈاکٹر صاحب فارغ ہوندے نیں تے آرام نال پیغام دے دیواں گا۔ سامنے پئے اخبار دی ورق گردانی کرن لگ پئے۔ اوہناں دی نال والی کرسی تے بیٹھا بندہ وی ڈاکٹر نال کسے کم دی غرض نال آیا ہویا سی۔ باقی سارے مریض ای سن۔ ایہ دوویں اصحاب انتظار کرن لگے کہ کدوں ڈاکٹر فارغ ہون تے اپنا پیغام دین تے چلے جان۔ پر ہجوم سی کہ ودھدا ای جا رہیا سی۔ اچانک ڈاکٹر اپنے کمرے چوں نکلے تے ساڈے جانن والے دے نال بیٹھا ہویا بندہ کجھ کہن ای لگا سی کہ ڈاکٹر نے اوہناں دی زبان دے تھلے تھرما میٹر رکھیا۔ اوہ کجھ کہن ای والا سی کہ ڈاکٹر نے اشارے ن ال اوہنوں بولن توں منع کر دتا۔ اوہ بندہ مریض تے ہے ای نہیں سی سوچن لگا میں کس مصیبت وچ پھس گیا۔ اوہنے سوچیا کہ گھٹو گھٹ تھرما میٹر تے منہ چوں کڈھ دیواں تے اچانک کسے بوتل چوں نکلے ہوئے جن وانگوں ڈاکٹر دوبارہ کمرے چوں نکلے تے خشمگیں اکھاں نال اوہنوں تھرما میٹر منہ چوں کڈھن توں باز رہن نوں کہیا تے نال ای بولے کہ مریض نوں چیک کرن دا میرا اپنا طریقہ اے۔
ہن نال والے بندے دے منہ وچ تھرما میٹر سی تے بول نہیں سی رہیا۔ ساڈے دوست نے اوہنوں کہیا یار میں تے مریض ہے ای نہیں میں تے اک پیغام دین آیا واں تے ایتھے پھس گیا واں۔ تھرما میٹر والے بندے نے سر ہلایا تے بند ہونٹاں نال ہسن لگا تے ہتھاں دے اشارے نال دسیا میں وی مریض نہیں۔ کیہ ڈاکٹر اے بناں پچھے ای تھرما میٹر لا دتا اے۔ ڈاکٹر ہسدے ہوئے کمرے چوں نکلیا تے اوہدے منہ چوں تھرما میٹر کڈھ کے چیک کرن لگا تے اوس بندے نے موقع غنیمت جان کے کہیا کہ ڈاکٹر صاحب میں مریض نہیں سگوں میں تے تہانوں اک دعوت دا پیغام دین آیا سی۔ ڈاکٹر نے افسوس وچ سر ہلایا تے نال بیٹھے ساڈے جانن والے دی زبان دے تھلے تھرما میٹر لا دتا پر ڈاکٹر خالد سعید مرحوم تے جیویں مریض دی داستان سنن دے عادی سن۔ اک اک کرکے مریض اندر جاندا تے اپنی ساری کہانی بیان کردا۔ ڈاکٹر صاحب سن دے مریض دا ادھا مرض جیویں غایب ای ہو جاندا۔ فیر تھوڑی دیر سوال و جواب دا سیشن ہوندا۔ ڈاکٹر صاحب مطمئن ہو جاندے تے نسخہ لکھدے۔ زیادہ تر مریض اوہناں دی شفابخش گلاں تے کیتے گئے سوالاں توں ای مطمئن ہو جاندے تے نسخہ لکھن یاں دوائی لین دی نوبت ای نہ آندی۔
اوہناں دا کلینک جہلم شہر وچ سی۔ منڈی بہائوالدین‘ کھاریاں‘ گجرات‘ پنڈدادنخان‘ دینہ‘ سوہاوہ تے آپ جہلم شہر دے مریض اوہناں دے کول آندے تے شفا پاندے۔ شام چار پنج وجے تک جہلم وچ ہوندے اوہدے بعد میرپور چلے جاندے۔ اوتھے وی اوہناں دا کلینک سی شاید جتھے اوہ رات ن وں مریض ویکھدے ہون گے۔ اسیں اوہناں دے کول کدی کدائیں جاندے اپنا مسئلہ بیان کردے تے ہس کے کہندے اینی واری کہہ چکیا واں بیکری دیاں شیواں توں پرہیز کرو۔ فیر پچھدے صبح ناشتہ کیہ کیتا سی۔ جدوں دسدے کہ بس دو سلائس تے فرماندے تہاڈا نسخہ ایہو اے کہ ڈبل روٹی تے ایہدے ورگیاں بنیاں شیواں توں پرہیز کرو۔ اک واری تے حد ہو گئی واقعی لکھ دتا کہ اک مہینے انج دا ناشتہ نہیں کرنا تے اک مہینے توں پہلے کلینک وچ نہیں آنا۔ فیر اسیں اوس پیارے انسان دے شہر توں تبدیل ہو کے کدھرے ہور چلے گئے پر اوہناں نال رابطہ رہیا۔ فیر کدی ٹیلی فون تے کدی جہلم وچ اپنے دوستاں دے راہیں‘ اوہ موبائل تے گل نہیں سن کردے اپنے کلینک تے گھر دے لینڈ نمبر تے گل کردے سن۔ اپنے دوستاں نال موبائل تے گل بات وی کر لیندے سن تے مشورہ وی دے دیندے سن۔ کجھ دن پہلاں اوتھے رہندے ساڈے اک دوست نے دسیا کہ ڈاکٹر صاحب فوت ہو گئے نیں تے دکھ دے نال ایہ احساس وی فوراً ہویا کہ اوہ جہڑی غمگسار ہستی سی جہدے نال ہر قسم دا مشورہ کیتا جاندا سی ہن نہیں رہیا۔ پہلے اوہناں دی ہدایتاں تے عمل کرن وچ کوتاہی کر جاندا سی ہن اجیہا معاملہ نہیں۔
پہلی واری سول ہسپتال روڈ تے اوہناں دے کلینک تے گیا تے اوہناں دی شخصیت توں متاثر ہون توں پہلاں اوہناں دے ظاہری حسن و جمال دا اسیر ہو گیا۔ ایناں خوبصورت ڈاکٹر میں زندگی وچ پہلی واری ویکھیا سی۔ انج سفید رنگت تہاڈے خدوخال دے بہت سارے عیب لکا دیندی اے پر ڈاکٹر کیہ سی اک یونانی حسن دا مجسمہ سی۔ فیر ایس مجسمے دے چہرے ہاسا انج سجدا سی جیویں کسے معصوم گڑیا دے ڈمپل۔ لباس اجیہا بے شکن تے کالی پتلون تے گرے رنگ دا کوٹ گھٹ ای کسے تے ایناں سجیا ویکھیا۔ بڑا مناسب رویہ‘ گل بات اینی حوصلہ تے امید بھری کہ ملن والا اپنا مسئلہ ای بھل جاوے۔ ساڈا اوہناں نال دو عشریاں توں تعلق سی اسیں جہلم دے پنج سالہ قیام دے دوران تے بعد وی جہناں نال رابطہ رکھیا ڈاکٹر صاحب اوہناں وچوں اک سن۔ اوہ ساڈے گھر دے فرد ہو گئے سن۔ سرور بارہ بنکوی نے اجہے لوکاں لئی کہیا سی:
جن سے مل کر زندگی سے عشق ہو جائے وہ لوگ
آپ نے شاید نہ دیکھے ہوں مگر ایسے بھی ہیں
ساڈا تے جہلم نال جیویں تعلق ای ختم ہو گیا۔ جہناں نال عشق سی کوئی اوس شہر توں گیا کوئی اویس ملک تے کوئی ایس جہان جہاں توں کسے دی کوئی خبر نہیں آندی۔ پہلے ناصر چوہدری دے والد تے مرزا عبدالقیوم گئے فیر ارشدعلی تے ہن ڈاکٹر صاحب۔٭
