غزل
ساتھوں اگلے راہواں پدھر کر کے بیٹھے ہوندے
اج اسیں نہ اپنے متھے پھڑ کے بیٹھے ہوندے
میرے شہر چ سر ویچن کھلھ ذرا جہی ہوندی
لوک ہزاراں سڑکاں اُتے دھر کے بیٹھے ہوندے
ساڈا وی کوئی قد نہ ہوندا اسیں وی لوکاں وانگوں
تھکیاں گلاں نال جے ورقے بھر کے بیٹھے ہوندے
دیوا نہیوں دیوے بلدے ساڈے بنیاں اُتے
جھکھڑاں دے نال جے سمجھوتہ کر کے بیٹھے ہوندے
لہو دے گھٹ سوادی ہوندے کدھرے لکھیا ہوندا
زوراور زردار صراحیاں بھر کے بیٹھے ہوندے
