غزل
منیرنیازی
رہندا اے پہرا خوف دا قدماں دے نال نال
چلدا اے دشت دشت نورداں دے نال نال
ہتھاں تے لکیاں حرفاں دا قصہ عجیب اے
ہلدے نیں ہتھ وی پردے دی گلاں دے نال نال
ظاہر ہویا اے چن محبت دی رات وچ
جیویں سفید روشنی بدلاں دے نال نال
رولا پیا اے غم دا نگر دے اخیر تے
گلیاں دی چپ قدیم مکاناں دے نال نال
آیا ہاں میں منیر کسے کم دے واسطے
رہندا اے ایہہ خیال وی خواباں دے نال نال
