غزل

دریاواں چوں لتھدا پانی‘ واجاں مارے
لوکاں نوں ہر لوک کہانی‘ واجاں مارے
ہر اک راج چ سدا تماشے کردی آئی
ماڑیاں نوں ایہ کتے کھانی واجاں مارے
یاداں دے دریا وچ ویلا رُڑھ پُڑ جاوے
میلے وچ جد ہان دا ہانی واجاں مارے
ایہ ہر موسم اندر موج بہاراں مانے
رُتاں نوں نہ رت دی رانی واجاں مارے