جنگ دا کوئی مذہب نہیں ہوندا

لكهت:اکرم شیخ

دھاڑوی دا کوئی مذہب‘ کوئی دین‘ کوئی ایمان‘ کوئی نظریہ نہیں ہوندا۔ صرف زمیناں اُتے قبضہ‘ دولت دی لٹ مار ہوندا اے۔ جتھے ہیرے موتی‘ سونا چاندی ہوندا اے اوہدے لئی ہزاراں میل دا سفر وی ہو جاندا اے۔ ایہ وکھری گل اے کہ بادشاہت دی راکھیل اوہنوں مذہب دی چھترچھاں دے کے جہاد بنا دیندی اے‘ ڈاکو تے لٹیرے نوں مجاہد تے غازی بنا دیندی اے۔ جنگ کوئی وی ہووے اوہدے وچ جہڑا سب توں بہتے انساناں نوں وڈھدا ٹکدا موت دے حوالے کردا اے انسانیت دا قتلام کردا اے اوہو فاتح ہوندا اے۔
جنگاں وچ صرف جیوندے تے لڑدے انساناں دی اہمیت تے ضرورت ہوندی اے مردا ہویا صرف اک لاش ہوندا اے۔ شام پوے تاں صرف اوہناں وچوں زخمی باہر کڈھے جاندے نیں اوہ وی جہڑے ٹھیک ہو سکدے ہون۔ باقی… ایسے لئی اک زمانہ سی جدوں لشکر وچ جراح تے طبیب نال رکھے جاندے سن۔ اج نویں انساناں دی نویں دنیا اے۔ محاذ دے نیڑے میڈیکل یونٹ وی ہوندے نیں اوہناں دے نیڑے توں نیڑے ہسپتالاں نال وی رابطے ہوندے نیں جتھے ایمرجنسی وارڈ وچ ڈاکٹر تے ہور عملہ اٹھے پہر ڈیوٹی دیندا اے۔ تاں جے زخمیاں نوں علاج دیاں سہولتاں دتیاں جان۔ ایہ اج دی گل اے فوجی ہسپتال وی نیں تے فوجی ڈاکٹر وی۔ اوہناں نوں ترقیاں دے نال عہدے وی دتے جاندے نیں۔
اج جنگ دے طریقے ای نہیں ہتھیار وی بدل گئے نیں۔ کسے وی تھاں حملے لئی پہلے باقاعدہ منصوبہ بندی کیتی جاندی اے ایہ وی ویکھیا جاندا اے کہڑی تھاں کہڑا ہتھیار ورتیا جانا چاہیدا اے۔ امریکہ نے جدوں افغانستان اُتے فضائی حملے کیتے اوہدے قبضے لئی یاں فیر دشمن دی شکست لئی صرف تن گھنٹے لگے سن آکھیا جاندا اے کہ تن گھنٹیاں وچ لکھاں انسان مارے گئے سن اوہناں دیاں لاشاں نال کیہ سلوک ہویا‘ ایہدے بارے انسانیت تے انسانی حقاں دے راکھیاں کدی وی جواب نہیں دتا۔ ہاں انسان دیاں بنائیاں ہوئیاں فلماں وچ دسیا تے وکھایا گیا اے کہ جنگ مکن مگروں ایہناں تھاواں تے گدھاں‘ چیلاں تے ہور ماس کھان والے پرندیاں دے نال گوشت خور جنور آ کے جشن منائوندے اوہناں نوں محنت توں بناں ای بہت کجھ رَج کھان نوں مل جاندا اے۔
تواریخ کہندی اے کہ جدوں چنگیز خان نے بغداد وچ قتلام کیتا اوتھے انسانی سراں دا مینار بنا دتا سی۔ یعنی اینے انسان مارے گئے سن کہ جدوں اوہناں دے سر اکٹھے کیتے گئے تاں اوہ ڈھیر آپے ای مینار بن گیا سی۔ ایہو جہی اک روایت اکبراعظم بارے وی ملدی اے اوہنے جدوں چتوڑ دے قلعے اُتے قبضہ کیتا ایہو ای رسم اوتھے وی دہرائی گئی۔ انسانی سر اکٹھے کیتے گئے اوہناں دا وی اک مینار بن گیا سی۔ ایہ تاں انسانی سراں دی کہانی اے پر سوال تاں انسانی لاشاں دا اے اوہناں نال کیہ ورتی؟؟ فیر وی اصل گل تاں جت دی ہے جنے بہتے انسان مارے جاندے نیں فتح وی اونی نیڑے ہو جاندی اے۔ شہاب الدین غوری نے پرتھوی راج دے خلاف دو جنگاں لڑیاں۔ پہلی واری اوہنوں ہار ہوئی اوہدا بدلہ لین لئی اوہ ہور فوج لے کے نویں تیاری کرکے آیا۔ ایس جنگ وچ پرتھوی نے وی تن لکھ فوجی اکٹھے کیتے سن جد کہ غوری دے نال وی سوالکھ سپاہی سن پرتھوی ماریا گیا غوری نوں جت ہوئی۔ فوج شہر وچ داخل ہوئی جہڑا وی بڈھا جوان ملیا اوہنوں بنے لا دتا گیا۔ سینکڑوں زنانیاں لٹ مار تے بے عزتی نالوں خودکشی وچ پناہ لئی۔ شہر وچ تن دن تیکر قتلام ہوندا رہیا۔ کوئی لاشاں چکن والا نہیں سی پورا شہر بو نال بھر گیا۔ بچے کھچے انساناں نوں ساہ لینا وی اوکھا ہو گیا سی۔ لاشاں نوں گڈراں ریڑھیاں اُتے رکھ کے شہروں باہر جا کے خندق یاں فیر اک وڈی قبر وچ سٹ دتا گیا۔ آکھیا جاندا اے ایہ سارے ہندو سن جہڑے کافراں دے خلاف جہاد وچ مارے گئے۔
گل تاں ٹھیک اے پر دھیان جوگ تواریخ دا ایہ سچ وی اے کہ شہاب الدین دے وڈکے علائوالدین جہاں سوز نے جدوں غزنی فتح کیتا سی غزنی انج ساڑ کے سواہ کر دتا سی کہ ست دن اگ دی روشنی وچ اوتھے رات نہیں سی ہوئی۔ ایس وچالے سڑدے غزنی وچ کوئی لنبو باہر نکل آئوندا تاں انج لگدا سی جویں دن چڑھ آیا۔ جہاں سوز نے محمود غزنوی دی آل اولاد چوں سارے بادشاہواں دے مردے قبراں چوں کڈھ کے ساڑ دتے سن۔ جہڑے مسلمان سن اوہناں دے ناں نال ’’دین‘‘ وی لکھیا پڑھیا جاندا سی۔ چیتے رہوے کہ غازی محمود دا اصلی ناں وی نظام الدین سی اوہنے دینی نظام دے لاگو کرن لئی ہی ہندوستان اُتے ستاراں حملے کیتے۔ انت وچ اوہ سومناتھ دا مندر ڈھان وچ کامیاب ہویا۔ جہدا وڈا بت سومن سونے دا سی جہدے آل دوالے اک اک من دیاں سو مورتیاں وی سن۔ ایہ وکھری گل اے کہ ساڈے بت شکن غازی نوں 40 میل دور گوتم بدھ دے بت نظر نہیں آئے جہڑے انسانی عقیدے تے پہاڑاں نوں چیر کے پتھر دے بن ائے سن۔
بہرحال بھائی مُکدی گل ایہو اے کہ پہلے وی جنگاں دولت تے ہیرے موتیاں‘ سونے چاندی لئی ہوندیاں سن اج وی ایہو کجھ ہوندا اے مذہب نوں صرف ہتھیار بنا کے ورتیا جاندا اے۔ جنگ دا کوئی دین ایمان تے مذہب نہیں ہوندا جہڑا سب توں بہتے انسان موت دے حوالے کردا اے اوہو ای جیتو ہوندا اے اوہدا ای ناں تاریخ اپنے کول رکھدی اے۔٭٭